میرزا احمد نیریزی در شهر نیریز فارس چشم به جهان گشود. قدیمی ترین اثری که از او شناخته شده‌ ;كتاب صحیفه سجادیه است که آن را در سال ۱۰۸۷ قمری کتابت کرده و در آن نام پدرش را «سلطان محمد» و لقب خود را «شمس الدین» قید می‌کند.

گرچه از زندگانی او آگاهی چندانی نداریم اما قدر مسلم او به دعوت آخرین پادشاه صفویان به اصفهان مهاجرت کرده و در سال‌های ۱۱۰۵ تا ۱۱۳۴ هجری قمری در دربار صفوی به کتابت قرآن و ادعیه و نسخ دینی مشغول بوده‌است. آغاز ورود او را به اصفهان در ۱۱۰۰ قمری نوشته‌اند. پادشاه صفوی میرزا احمد را به «سلطانی» ملقب کرد.

او در حدود سال ۱۱۰۰ هجری قمری در دربار شاه سلطان حسین صفوی اقامت گزید و در طول عمرش مبلغ شصت هزار تومان صفوی از راه هنر خود درآمد داشت. او به مناسبت کتابت برای شاه سلطان حسین صفوی برخی از آثارش را با عبارت "سلطانی" رقم یا امضاء می‌کرده است. با وجود شهرت فراوان از جزئیات زندگی و تاریخ دقیق تولد و درگذشت این استاد مسلم خوشنویسی اطلاع چندانی در دست نیست اما می‌دانیم دست‌کم از سال ۱۰۹۶ قمری تا ۱۱۵۲ قمری یعنی بیش از نیم قرن خوشنویسی کرده است.

او ابتدا نزد آقا ابراهیم قمی خط نسخ را تعلیم گرفت و از روی خطوط علاءالدین تبریزی بسیار مشق کرد و با اینکه از این دو استاد به احترام و نیکی یاد کرده است، شیوهٔ مخصوصی در خط نسخ به‌وجود آورد که سرمشق نسخ‌نویسان ایران شد و به نسخ ایرانی معروف است.

بازدید کننده ی عزیز تمامی مطالب این وبنوشت از وبگاه قرآن نفیس استاد احمد نیریزی انتخاب شده است که در آن مطالب کامل و متنوع همراه با تصاویر و ویدیو هایی از این اثر نفیس مشاهده خواهید کرد.